گرامی دوست یکتا را قربان می روم؛ نامه گرامی‌ات در شب جمعه رسید. چشمم به زیارت خط شریف روشن قلب محزونم مسرور گردید. و خدا را شاهد می گیرم با اینکه همه اوقات سلامتی سرکار و سایر دوستان را از درگاه ایزد منان خواهانم و همیشه از خدای خویش درخواست می نمایم که چنانچه همه چیز را از من بنده می گیری و گرفته ای، این دو دوست را که در عرض هجده سال به دست آوردم نگیری و همیشه بقای سعادت سرکار و سرکار خانم وفادوست را خواهانم. بلی، رقیمه ای که برای سرکار خانم وفا دوست داده بودید، بنده هم در ساعتی که در پله کرسی خانم نشسته بودم و منتظر نهار آوردن اصغر بودیم زیارت نمودم و از آن به بعد هم که رقیمه ای برای بنده...
نامه نصرت شریفی از مشهد به عالیه مشایخی به همراه پاکت نامه: همشیره عزیزم قربانت گردم امیدوار چنانم که همیشه اوقات وجود عزیزتان در کنف لطف حضرت متعال بوده باشد. رقیمه شریفه نائل شد و بر مراتب مسرت و خوش‌وقتی افزود. چیزی که باعث ملالت خاطر است همانا دوری و مهجوری از فیض حضورتان که خیلی اثر می کند مخصوصاً وقتی که آن حیات [حیاط] می رویم جای شما بسیار خالی است. در هر حال بی بی خانم و خانم بزرگ و خانم جانم دعا می رسانند و احوال پرسی می کنند، منزل آقای شاه و خانم امیر حسین خان سلام می رسانند، توران خانم، اقدس آغا، عصمت الملوک سلام می رسانند و می گویند جای شما اینجا خیلی خالی است. نمی دانیم شما...
Copyright © 2012-14 President and Fellows of Harvard College. All rights reserved.
